Utkane z codziennych doświadczeń szkolnych

Lapbooki zostają na stałe na moich lekcjach. Sprawdziły się! Są atrakcyjną dla uczniów formą pracy. Wierzę w to, że na każdym etapie edukacyjnym i na większości przedmiotów szkolnych można je wykorzystać. Spróbujcie na swoich zajęciach. Po raz pierwszy na swoim blogu o lapbookach pisałam TUTAJ- link poniżej. Lapbook na języku polskim, czyli jak odświeżaliśmy pamięć o bohaterach literackich lektur z klasy I i II gimnazjum Tym razem wykonywali lapbooki uczniowie klas pierwszych gimnazjum. Wiedziałam, że niewielu z nich przeczytało lekturę. Kiedy dokonaliśmy podziału postaci na historyczne i fikcyjne, zdecydowałam, że  tych pierwszych przedstawią uczniowie. Oczywiście, lapbooki wykonywaliśmy podczas lekcji, a uczniowie musieli przygotować się w domu.  Wyszukiwali potrzebne informacje oraz cytowali odpowiednie fragmenty tekstu,   O dróżniali informacje o faktach od opinii. Rekonstuowali losy bohatera.

Lekcja poza schematem sprawi, że będzie to wydarzenie, na które się czeka. Czy trzeba czekać na specjalną okazję? Ja uważam, że nie. Oto schemat zajęć, który sprawdzi się na każdym poziomie edukacyjnym. Scenariusz lekcji języka polskiego Temat: Mój dziecięcy świat zabawek Rozmowa wstępna Jaką zabawką najchętniej się bawiłeś/ bawiłaś w dzieciństwie? Na czym polegała ta zabawa? Czy wiesz, w co bawili się Twoi rodzice, dziadkowie? Zapisanie tematu lekcji Podanie celów w języku ucznia · Poznam historię wybranych zabawek. · Opowiem w kilku zdaniach historię wybranej zabawki. Ćwiczenie 1. Rozpoznawanie zabawek przez uczniów. Materiał fotograficzny zgromadzony przez nauczyciela. Ćwiczenie 2. Praca w grupach- podział losowo przy pomocy https://www.classtools.net/random-name-picker/80_VhkBjV Wymyślę zabawkę, podam jej nazwę i opiszę, w jaki sposób można się nią bawić. Projekt wykonam w programie http://flockdraw.com Ćwiczenie 3. Zaprezentowanie efektó

My, nauczyciele, głośno artykułujemy na swoich zajęciach, co nam przeszkadza na zajęciach. Nie zawsze powoduje to zmianę w zachowaniu ucznia. Tym razem postanowiłam stworzyć taką sytuację na lekcji wychowawczej, aby to uczniowie swoim kolegom i koleżankom powiedzieli, co ich na lekcji rozprasza, utrudnia zapamiętanie, zrozumienie nowego materiału. Dlaczego tak niewiele wynoszą z lekcji?  Zaproponowałam gimnazjalistom pracę w grupie metodą wirtualnego plakatu, bo zależało mi na tym, aby każdy przeczytał wszystkie wpisy i mógł dodać coś od siebie.

Czytanie książek powinno sprawiać frajdę. Nie dając uczniom wyboru lektury, odbieramy im przyjemność czytania.  Pozwólmy im wybrać samodzielnie, zachęćmy do zaprezentowania rówieśnikom w dowolnej formie. Nikt tak nie zachęci do sięgnięcia po książkę jak drugi rówieśnik. Popularne ŻYWE OKŁADKI spełniają się w tej roli. Zobaczcie sami.   Warto zabrać ze sobą słowa Han ny Krall:  „Bez czytania każdy staje się krótkowidzem”.

Zmiksować, wymieszać, połączyć utwory utwory literackie ze sobą- to kolejne wyzwanie czytelnicze, przed którym stanęli moi uczniowie. W wyniku tego działania powstało nowe, ale spójne dzieło. Kogo wybrali uczniowie? Czym się kierowali? Które fragmenty, motywy, bohaterowie posłużyły za materiał budulcowy? Które składniki utworu wybrali? Jaką nową formę artystyczną stworzyli? Opowiadanie, komiks, malowidło, przedstawienie, film, flash mob… Pierwszoklasiści zdecydowali się na pracę plastyczną. Wybrali utwory: "Oskar i pani Róża" oraz "Ania z Zielonego Wzgórza". Cóż jest w tych utworach, że na długo pozostają w pamięci młodych czytelników? Czym wyróżniają się tytułowi bohaterowie, że wywierają takie wrażenie? "Oskar i pani Róża" to opowieść o tym, jak

Moi uczniowie twierdzą, że nie lubią poezji. Na pytanie o przyczynę często nie potrafią jej podać. Dlaczego? Bo jej nie znają, nie czytają, powtarzają zasłyszane opinie... A skąd wiedzą, że lubią np. zupę pomidorową? Bo ją kosztowali, znają jej smak, mama często ją gotuje. Jak więc odczarować poezję? Po prostu stworzyć uczniom możliwość posmakowania jej. Mój pierwszy pomysł to  wspólne czytanie  i słuchanie polskiej poezji. Dzień Głośnego Czytania utworów poetyckich autorstwa Wisławy Szymborskiej lub Czesława Miłosza już za nami. Wybieraliśmy tylko jeden utwór. Dbaliśmy o szczegóły, np. rekwizyty, dobiegające dźwięki, scenografię. Interpretowaliśmy go głosowo. Przynosiliśmy ze sobą (do wyboru) zdjęcie własnego autorstwa lub z sieci, ale na wolnych licencjach bądź wycinek z czasopisma, który koresponduje z odczytanym tekstem literackim. Niektórzy wykonali własnoręczne rysunki. Uzasadnialiśmy swój wybór, posługując się terminologią dotyczącą m. in. środków stylistyc

Czy zastanawialiście się kiedyś, co uczniowie myślą o was, jakie mają oczekiwania i potrzeby? Czy zapytaliście ich o to? Co usłyszeliście? Ja mam za sobą dwie takie sytuacje: w pierwszej klasie gimnazjum - TUTAJ i po raz drugi- OBECNIE. Tym razem uczniowie pracowali w grupach. Oto efekty ich pracy: Oczekiwania moich uczniów się nie zmieniły, jeśli chodzi o osobowość nauczyciela. Wzrosła jednak świadomość, że lekcja lekcji nie jest równa. Według nich nauczyciel powinien wykonywać swoje zadania z pasją. Które cechy są pożądane? Pewnie was nie zaskoczę- to kreatywność, pomysłowość, charyzmatyczność, perfekcyjność, pracowitość, energiczność. A jakie oczekiwania mają uczniowie względem lekcji? Chcą pracować aktywnie, uczestniczyć w grach, wykonywać prezentacje (tzn. prezentować wyniki swojej pracy w różnorodny sposób), podejmować nowe wyzwania, uczyć się na podstawie przykładów, najchętniej pracując w grupach. Czy mogę spełniać ich oczekiwania? Pewnie, że tak.

Każdy czytelnik/ czytelniczka mojego bloga zauważyła, że lubię pracę w grupach. Stąd ciągłe poszukiwanie/ wymyślanie sposobów na podział uczniów. SPOSÓB 1 Jeśli dysponujecie Państwo czasem na podział uczniów na grupy, proponuję zaktywizowanie uczniów. Niech ustawią się według daty urodzenia, chronologicznie. Taki podział sprzyja poznaniu się, integracji i daje nam możliwość nieszablonowego podziału uczniów na grupy.  W zależności od liczebności klasy i zaplanowanej przez nas wielkości grupy przydzielamy uczniów do zadań, np. po 5 licząc od 1 stycznia. SPOSÓB 2 O dliczanie z wykorzystaniem nazw np. dni tygodnia ( PONIEDZIAŁEK , WTOREK , ŚRODA itd.) , pór roku (WIOSNA, LATO, JESIEŃ, ZIMA). SPOSÓB 3 Polecam szczególnie na lekcj e po ś więcone ort ografii. Mo ż na zamie ś ci ć na karteczkach wyraz y, które uczniom sprawiaj ą największe problemy, w których popełniły bł ę d y na ostatnim dyktandzie, kt ó re posłużą do przypomnienia zasad ortograficznych.  Ten ostatni sposó

O pomyśle na zajęcia "Przyłączamy bohaterów literackich do portalu społecznościowego" pisałam już wcze ś niej. TUTAJ  P rzy okazji omawiania lektury "Dy wizjon 303 " postanowiłam zastosowa ć go w praktyce. Niebanalna praca na lekcji spodobała się uczniom. P oleci łam gimnazjalistom wyszukanie informacji w ró ż nych źródłach o bohaterach i przyniesienie ich na lekcję. Ponadto ka ż dy mia ł być wyposa ż ony w kartkę w dowolnym kolorze, no życzki, klej, pisaki, kolorowe długopisy itp.  Dopiero na lekcji obja śniłam, jak pracujemy. I ch miny/- bezcenne :) P o wykonanej pracy uczniowie opowiadali pozostałym o wybranej postaci, unikaj ą c odczytywania jakichkolwiek in formacji. Na zakończenie otrzymałam informacje zwrotne od swoich uczni ów: więcej pami ę tam   o bohater ach, poznałem inn ą form ę notowania , poszerzyłem wiedzę o Dyw i zjonie 303 i jego historii,  ćw iczyli ś my wyszukiwanie informacji w ró ż nych źródłach, w ciekawy sposób zg

Moje prywatne motto brzmi: "Sedno nauki tkwi w pokonywaniu trudności". Chcąc zdobyć wiedzę, opanować umiejętności, musisz się napracować. I to właśnie proces radzenia sobie z trudnościami uważam za najważniejszy. Nie wiem jak Wy, ale ja wielokrotnie słyszę od uczniów, że zadanie domowe jest bez sensu, jest za trudne itp. Podczas rozmów z gimnazjalistami ustaliłam, że mówią tak o każdym zadaniu, którego nie ma w internecie, nie można go przepisać.  Rodzice nie popierają zadań domowych, a niekiedy rozwiązują je za swoje pociechy. Zwalniają swoje dzieci z wysiłku, nie chwalą za samodzielną pracę, bo interesują się tylko oceną. Chyba zapominamy o tym, że uczymy się na swoich błędach, a najdłużej pamiętamy to, co sami wykonamy.  Odchodząc od schematycznych zadań, po raz kolejny zaproponowałam uczniom zadania wymagające aktywności, pomysłowości i zaangażowania. 

Moi uczniowie twierdzą, że bardzo lubią pracować w grupie. Co zrobić, by podział na grupy angażował uczniów i motywował do dalszej pracy na lekcji?  Z pewnością należy zmieniać, różnicować sposoby podziału na zespoły.  O ulubionych technikach pisałam TUTAJ . Nie znaczy to jednak, że nie poszukuję nowych (dla moich uczniów) sposobów. Najprostszym sposobem jest wykonanie puzzli z widokówek, zdjęć, kolorowych wycinków z czasopisma, opakowania czekoladek itp. Wylosowany element to przydział. Dlatego trzeba zadbać o to, aby liczba składników była identyczna z ilością uczniów. Obrazków z kolei powinno być tyle, ile grup roboczych planujemy. Uczniowie szukają grupy, dopasowując brakujące elementy. Ułożony obrazek to znak gotowości do dalszej pracy. Jeśli mamy więcej czasu, możemy poszukać takich widokówek, które wykorzystamy jako punkt wyjścia do rozmowy, działania itp. A jaka jest opinia moich uczniów? Przeczytajcie: "Na lekcji języka polskiego zostaliśmy podzieleni na grupy w dość

Dziś polecam wykorzystanie serwisów społecznościowych w celach edukacyjnych .  Popularny  portal społecznościowy jest platformą komunikacji, która służy między innymi do prezentowania swoich (i cudzych) myśli, dyskusji online, dzielenia się interesującymi i wartościowymi treściami. Utworzone na nim konto to nic innego jak autocharakterystyka.   Dlaczego więc nie wykorzystać tej formy do zbierania informacji o bohaterze literackim? Niebanalna praca na lekcji z pewnością spodoba się uczniom. Poza tym najefektywniej pracuje się w grupie, a moi uczniowie pracę zespołową uwielbiają. Oczywiście, polecam uczniom przygotowanie się do lekcji, nie zdradzając szczegółów pracy. Po pierwsze dlatego, że potrzebujemy odpowiednich narzędzi (kartka A3/ szary papier, pisaki/ mazaki/ markery, kredki, wycinki prasowe i z sieci o odtwórcach ról itd.). Po drugie, uczniowie nie szukają informacji o wszystkich bohaterach, lecz o wylosowanych/ przydzielonych. Tym samym zostają podzieleni na gru