Utkane z codziennych doświadczeń szkolnych

Dzięki udziałowi w konkursie „Projekt z klasą" Szkoła Podstawowa nr 2 im. A. Fiedlera w Dębnie znalazła się w elitarnym gronie placówek, które w szczególny sposób dbają o rozwijanie umiejętności kluczowych swoich uczniów i została uhonorowana tytułem „Dobrze ZaPROJEKTowana Szkoła".   To znak, że szkoła:   podchodzi do edukacji w sposób nowoczesny,

Warsztaty poprowadziłam w ramach projektu "Trudny temat. Weź to na warsztat". Poprzedziła je ankieta, w której zapytaliśmy: Który z proponowanych tematów, według Ciebie, jest na obecną chwilę najistotniejszy w naszej szkole i wymaga jak najszybszego działania? Otrzymaliśmy sygnały, że problemów jest wiele i wszystkie są dla Was ważne. Zaplanowaliśmy zajęcia warsztatowe, służących budowaniu swojego pozytywnego wizerunku, byście mogli wziąć się za bary z własnymi kompleksami. Warsztaty chodzone pomogły ustalić przyczyny, skutki, źródła pomocy. Nauczyły czujności i zachęciły do obserwowania innych i siebie. Sprawiły, że gimnazjaliści zastanowili się nad sobą. Sprzyjała temu metoda- na piętnastu ławkach rozmieściliśmy kartki z pytaniami, a uczniowie przemieszczali się w dowolnym kierunku, pochylali się się nad problemem i własnoręcznie zapisywali swoje przemyślenia. W ten sposób każdy poznał także wypowiedzi pozostałych członków warsztatów. Oto nasze ustalenia: 1. Co to są k...

Lekcje wychowawcze mogą być tymi, na które się czeka. Bynajmniej ja w to wierzę, a wiara czyni cuda :). Tym razem zaprezentuję Wam mój pomysł na lekcję poświęconą temu, co wydarzy się w życiu moich wychowanków w ciągu najbliższych 14 miesięcy.  Ale od początku. Zaczęliśmy  od tego, jak zróżnicowane są drogi, biorąc pod uwagę stopień trudności, długość trasy, jej przeznaczenie, oznaczenie itp. Ten etap był szczególnie ważny, dlatego wypowiedzi uczniów wspierałam zadawanymi pytaniami pomocniczymi. 

Lekcję przeprowadziłam w ramach programu Wychowanie do Osobistego Rozwoju. Zajęcia poprzedziłam zadaniem fotograficznym. Uczniowie wykonywali zdjęcia z okna różnych pomieszczeń, nie tylko własnego pokoju. Zależało mi na tym, aby opisali widok, ale i go zinterpretowali. Istotne było też to, co zaobserwowali okiem kamery własnego aparatu. Zaprezentowane efekty pracy domowej przyczyniły się do przekonania uczniów do ważności koncentracji uwagi, a także uzmysłowienia, że zatrzymanie się na chwili obecnej podnosi naszą efektywność. Kolejny etap lekcji koncentrował uczniów na słuchaniu. Gimnazjaliści zamknęli oczy i wysłuchali "Poranku na wsi". 5 minut słuchania to relaks i gimnastyka umysłu. Przyjemność dla ciała i duszy. Potem wypełnili mini karty pracy: 1. Nazwij usłyszane dźwięki. 2. Zaproponuj tytuł dla odtworzonego nagrania. 3. Określ swoje samopoczucie. 4. Odpowiedz na pytania: a) Kiedy ostatni raz wsłuchiwałeś/ -aś się w dźwięki otoczenia? b) Komu i z jakiego powodu pole...

Kolejna lekcja w ramach programu Wychowanie do Osobistego Rozwoju to strzał w dziesiątkę. Zwłaszcza, jak emocje biorą górę nad racjonalnym myśleniem. Z lekcji wyszłam zadowolona i przekonana, że trafiłam do uczniów. Co się takiego wydarzyło? Zajęcia rozpoczęłam od prowokacyjnego pytania: Co robią ludzie, kiedy nie radzą sobie z własnymi emocjami? Uczniowie bazowali na swojej wiedzy i doświadczeniu, podając przykłady i zwracając uwagę na wiek człowieka. Byli bardzo zaangażowani. Podawali mnóstwo przykładów. Opisywali sytuacje. Niektórzy nawet identyfikowali się z zachowaniami opisywanych postaci, choć o to nie prosiłam. Następnie rozmawialiśmy o emocjach, które towarzyszą nam od momentu pobudki. Wyjaśnialiśmy, co to znaczy "wstać lewą nogą". Mówiliśmy o mowie ciała, mimice twarzy, tonie głosu, ponieważ dzięki nim wyrażamy swoje emocje i rozpoznajemy emocje innych ludzi. Doszliśmy do wniosku, że do szkoły przychodzimy już z jakimś bagażem emocji. Jednak nie takim samym....

Kolorowe karteczki na lekcji wychowawczej to niezbędnik każdego nauczyciela. Szybka informacja zwrotna od uczniów, bez konieczności zabierania głosu, osobista refleksja, zachowanie anonimowości. Tak też było i tym razem. Gimnazjaliści udzielali odpowiedzi na następujące pytania: W czym jestem dobry? Czego można się ode mnie nauczyć? Na czym się znam? Po napisaniu odpowiedzi o sobie uczniowie przyklejali kartki na wydzielonych częściach tablicy. Chętni odczytali pogrupowane odpowiedzi, które z uwagą wysłuchaliśmy. Następnie uczniowie podzielili się swoimi refleksjami i określili swoje uczucia, wyrazili opinię o swoich umiejętnościach, czy coś ich szczególnie zaskoczyło, co myślą o sobie i o innych. Wnioski i pytania: Każdy ma jakiś talent. Może go jeszcze nie odkrył? Może nie ma odwagi komuś o tym powiedzieć/ pokazać, co potrafi? Może nie wierzy w swoje zdolności/ umiejętności? Może nie wykorzystał okazji/ szansy w celu ujawnienia zdolności? Do zapamiętania: W odkrywaniu talentów po...