Utkane z codziennych doświadczeń szkolnych

W tym roku szkolnym konkurs "Kropka, średnik, przecinek...- w gąszczu znaków interpunkcyjnych" zaskoczył uczniów. Gimnazjaliści rozwiązywali zadania przed komputerem/ telefonem/ padletem. Mogli korzystać więc z różnych źródeł informacji. W celu identyfikacji uczniowie zobowiązani byli podać swój adres e-mail. Zadań było 10 i dotyczyły: wykorzystania średnika w swojej wypowiedzi, wiedzy o tym, przed którymi spójnikami nie stawiamy przecinka, sformułowania zasady użycia przecinka na podstawie komiksu, wyjaśnienia, kiedy stawiamy wielokropek, poprawnego zapisu daty, odmiany przez przypadki terminu "cudzysłów", uzupełnienia tekstu brakującymi znakami interpunkcyjnymi, określenia, który znak                                                                 a) poprzedza wyliczanie lub cytat,           b) wskazuje na silne uczucia,                   c) oddziela uzupełnienie,                       d) oznacza niedokończoną wypo

19 dni nauki szkolnej w Adwencie i 19 wyzwań czytelniczych. Zaproponowane zadania: Wykonaj świąteczną chmurę wyrazów, zawierającą imiona, nazwiska, pseudonimy bohaterów wybranej przez siebie książki. Prześlij chmurę wyrazową do sprawdzenia. Wymyśl ciekawe hasło (koniecznie własnego autorstwa) promujące czytanie książek. Przygotuj je i wyeksponuj w centralnym miejscu naszej szkoły. Który cytat z książki zapadł Ci ostatnio w pamięć? Podaj autora i tytuł książki. Napisz kilkuzdaniowe wyjaśnienie. Wykonaj komiks, posługując się technologią informacyjno- komunikacyjną, przedstawiający treść wybranej bajki Ignacego Krasickiego. Weź udział w akcji "Wymień się książką". Poleć swoją książkę innym. Wyszukaj trzy sentencje z wybranych dzieł literackich. Wykonaj trzy zdjęcia i zamieść na nich wybrane sentencje. Wykorzystaj do tego TIK.  Zaprojektuj i wykonaj plakat promujący czytanie książek.  Przygotuj ciekawą prezentację ulubionej książki, np. w

Bitwa o pomarańczę odbyła się na początku zajęć. Miała zainspirować uczniów do podjęcia analizy sytuacji, w której się znaleźli. Chętny uczeń przyniósł piękną, soczystą, pachnącą pomarańczę. Podzieliłam uczniów losowo i poprosiłam o zachowanie zadania w tajemnicy. W każdej grupie znaleźli się przedstawiciele obu płci.

Literatura sama w sobie ma  ogromną siłę oddziaływania na wyobraźnię. Obrazy, które maluje, a czasem głęboko żłobi w wyobraźni czytelników, są indywidualne i bywają bardzo trwałe. Ich siła daje o sobie znać, kiedy po lekturze książki ogląda się jej adaptację filmową, która nie zgadza się indywidualnym obrazem stworzonym przez czytelnika. https://czytamy.gwo.pl/ Zadanie wykonaliśmy po szkole. Dzięki niemu uczyliśmy się współpracy i mieliśmy ze sobą osobisty kontakt. Telefony przydały się do fotografowania, a nie podtrzymywania kontaktu ze sobą. Jednak z tego powodu zdjęcia nie są najlepszej jakości. Najtrudniej było nam się zdecydować na wybór utworu, ponieważ ciągle myśleliśmy o tym, że będziemy pozować, charakteryzować się, poszukiwać rekwizytów itd. Każdy odpowiadał za swój strój i każdy z nas zadbał o niezbędne rekwizyty. Efekt nas zadowolił. Mamy nadzieję, że i wam się spodobał. Wspomnienia uczestników zadania czytelniczego Zadanie skłoniło uczniów do zaintere

Tydzień Edukacji Globalnej to poszukiwanie odpowiedzi na pytanie kluczowe: Dlaczego mamy razem działać na rzecz pokoju? W dniach 14 - 18 listopada br.,  w związku z trwającym Tygodniem Edukacji Globalnej pod hasłem  „Razem dla pokoju”, wzięliśmy udział w różnych formach aktywności.  "Uważam, że (...) człowiek zapomina, że na tym świecie jesteśmy "RAZEM". Razem z innymi ludźmi, razem z przyrodą, z ziemią. Poczucie bycia razem w naturalny sposób kształci szacunek względem tego, kto jest ze mną, dlatego też jedynym lekiem dla świata, jedyną obroną przed niepokojem jest zrozumienie, że powinniśmy być "Razem dla Pokoju".                           Joanna Waszkowska Dzień pierwszy: Wykonanie makiety i oplakatowanie szkoły. Dzień drugi: Lekcja języka polskiego "Co ma klimat do czekolady?" Dzień trzeci: Rozstrzygnięcie szkolnego konkursu „ List do osoby potrzebującej pomocy" .   Konkurs literacki zwrócił uwagę mł

W Tygodniu Edukacji Globalnej postanowiliśmy się przyjrzeć bliżej prasie i wiadomościom w sieci. Chcieliśmy sprawdzić, o jakich problemach globalnych możemy przeczytać i jakim językiem posługują się redaktorzy. Zgromadzony materiał z pewnością wykorzystamy w przyszłości. Zamieściliśmy go na padlecie, jak i posiadamy w tradycyjnej teczce. W naszym portfolio znalazły się teksty na temat: dowodów globalnego ocieplenia, masowego wymierania pszczół w Ameryce i w Kanadzie, prognozy przyszłych losów ziemskich zwierząt, rozmiarów skrajnego ubóstwa w sieci, zagrożonych gatunków zwierząt, problemu dostępu do wody na świecie, sytuacji Polaków w Anglii, przykładów integracji uchodźców z mieszkańcami krajów, do których przybyli, likwidacji obozu uchodźców, wzrostu liczebności mieszkańców Ziemi, globalnych rynków finansowych, terroryzmu, śmierci uchodźców na morzu, odsyłania uchodźców uratowanych na morzu, nowych kierunków imigracji, brak globalnych ambicji polskich firm. Dzięki lekt

Płacz, krzycz, kochaj...ale nie krzywdź innych. Pamiętaj, że wszystkie emocje są nam potrzebne, nawet te nieprzyjemne.  Mogą nas informować, ostrzegać, przynosić ulgę.  Nie pozwól jednak na to, aby one kierowały twoim życiem.  Dlatego warto je zidentyfikować, oswoić i nauczyć się o nich mówić. Na swoich lekcjach uczę gimnazjalistów nazywać emocje.  Dzięki temu bogacą słownictwo i dostrzegają bogactwo uczuć. Zależy mi na tym, aby potrafili nazwać to, co w danej chwili czują. Nie zapominam o tym, aby uzasadniali swoją wypowiedź, bo dzięki temu kontaktują się ze swoimi emocjami. Korzystam w tym celu z przygotowanych przez siebie kart emocji. W jaki sposób je wykorzystuję?  Oto kilka zastosowań. 1. Lekcja po dłuższej przerwie, np. po feriach zimowych. Rozkładam karty na środku, tak, aby były widoczne dla uczniów siedzących w okręgu. Pozwalam im podchodzić, oglądać je i swobodnie wybierać. Jeśli jest taka konieczność, to wyrażam zgodę na zamiany kart między

Tydzień Edukacji Globalnej zmotywował mnie do poszukiwań ciekawych, zaskakujących tekstów na lekcje mojego przedmiotu. Ponieważ wprowadziłam w klasie drugiej gimnazjum reportaż, uznałam, że ten kierunek jest najlepszy. Wybrałam fragmenty książki Wojciecha Tochmana "Dzisiaj narysujemy śmierć". Dyskusje o książce można przeczytać TUTAJ Po głośnej lekturze fragmentów uczniowie zauważyli, że pewne informacje stają się dominujące, a inne niezauważone. Dzieje się to za sprawą przekazów medialnych. Przy tej okazji gimnazjaliści dowiedzieli się, czym jest mowa nienawiści i jakie niesie skutki. Wspólnie wyszukiwaliśmy przykłady mowy nienawiści w tekście reportażu. Zaobserwowali, jaką rolę w mowie nienawiści  odgrywają media, które z jednej strony przyspieszają rozprzestrzenianie się informacji, ale nie są wolne od mowy nienawiści. Zauważyli, że mowa nienawiści eskaluje przemoc. Polecam rozmowę z autorem książki. Mowa nienawiści to używanie języka znieważają

,,Ziemia dostarcza wystarczająco, aby zaspokoić potrzeby każdego człowieka, ale nie dość, by każdy człowiek zaspokoił swoją chciwość.” – Mahatma Gandhi Dziś zorganizowałam pierwsze zajęcia na temat świadomości konsumenckiej. Zaczęliśmy od zidentyfikowania, co to jest nierówność globalna. Gimnazjaliści poznali również znaki certyfikacyjne sprawiedliwego handlu. Poczytaj o znakach sprawiedliwego handlu TUTAJ. Potem sprawdziliśmy metki noszonej przez nas odzieży, zwracając baczną uwagę na kraj, w którym wyprodukowano daną rzecz. Uczniowie określili, skąd pochodzą ich ubrania i na tym przykładzie ocenili, w jaki sposób ich decyzje konsumenckie wpływają na warunki życia mieszkańców krajów Południa. Następnie rozmawialiśmy o tym, co my możemy zrobić, aby poprawić sytuację innych ludzi na świecie. Oto deklaracje moich uczniów: będę segregować śmieci, wymieniać niepotrzebne ubrania ze znajomymi zamiast je wyrzucać i kupować nowe, oszczędzać papier, na święta wykonam wł

"Jestem świadoma, że największy problem stanowi brak pomocy ze strony dzieci. (...) Mogłabym pomagać w domu, w zakupach ..." *** "Doszły mnie słuchy, że nie jest Wam łatwo zaaklimatyzować się w nowym miejscu. Ludzie mieszkający tutaj są nieufni i podejrzliwi. Trzeba ich przekonać do siebie. (...) Chciałabym Wam pomóc. Pomyślałam, że moglibyśmy urządzić wieczór zapoznawczy, aby móc się lepiej poznać. Nasz park jest świetnym miejscem, by zawrzeć nowe znajomości." *** "Uświadomiłam sobie, z jakimi problemami się borykasz. (...) Postanowiłam przestać ranić swoich najbliższych, których- jak Ty- mogę stracić. Ponadto zastanawiałam się, w jaki sposób można Ci pomóc." *** "Chciałabym zaproponować swoją osobistą pomoc oraz zmotywować Panią do działania." ***   "Piszę do Ciebie, aby dowiedzieć się, jak się trzymasz.  Słyszałam o przejawach rasizmu wobec Ciebie. Chciałabym Ci pomóc... (...) Skoro innym ludziom przesz

Plakat spektaklu teatralnego stanowi spójną całość z przedstawieniem i wyraża zawarte w nim idee. Ciekawym zatem zadaniem może być dla uczniów tworzenie takich plakatów, a następnie omawianie ich przez inną osobę. Postanowiłam to sprawdzić. Pierwszoklasiści wykonali plakaty do utworów: "Dziady cz.II" i "Żarłoczna Ewa". Uczniowie byli aktywni, ponieważ: -rozumieli sens podejmowanego działania (cele lekcji w języku ucznia), -mieli poczucie bezpieczeństwa ( nie oceniałam talentu lub jego braku), -działaniom towarzyszyły emocje (niektórzy ciągle o nich mówili na głos), -odczuwali satysfakcję (wyeksponowali swoje prace na tablicy, przypinając je magnesami), -planowali i podejmowali decyzje, -mieli możliwość zrealizowania własnych pomysłów, -dostrzegałam i doceniałam wkład pracy, a nie jej efekt, -panowała miła i przyjazna atmosfera. Z pewnością tak przeprowadzone zajęcia wpłynęły na pozytywną, wewnętrzną motywację uczniów do nauki. P.S. Przymknijcie oko na błę

Z okazji Tygodnia Godności  i Tygodnia Edukacji Globalnej zorganizowałam w szkole konkurs literacki, który miał zwrócić uwagę młodzieży na potrzeby drugiego człowieka. Uczniowie sygnalizowali trudności z wyborem potencjalnej osoby. Czyżby młode pokolenie było skoncentrowane jedynie na sobie?

Serdecznie zapraszamy wszystkich rodziców na warsztaty z panią Anną Wyrwał. Spotkanie odbędzie się 12 grudnia 2016 r. o godzinie 17:00 w sali nr 12. Poświęcone będzie zagadnieniom związanym z bezpieczeństwem w sieci. Warsztat dla rodziców został zatytułowany:   "Moje dziecko a internet" i potrwa 1 godzinę. •    Rodzice poznają zagrożenia związane z używaniem internetu przez dzieci w  wieku szkolnym, •    dowiedzą się, jakie szanse mogą wynikać z rozsądnego i bezpiecznego wykorzystania internetu przez dzieci, •    otrzymają pomysły rozwiązań i strategii, które mogą wprowadzić, dbać o bezpieczeństwo online swoich dzieci i rozwijać ich kompetencje medialne w zakresie wykorzystania Internetu, •    poznają kompetentne źródła poszerzania  wiedzy nt. wspierania dzieci w bezpiecznym i prorozwojowym wykorzystaniu TIK.   Organizator Wioletta Rafałowicz