Polonistyczna zabawa literami w małym gronie

Realizacja zindywidualizowanej ścieżki kształcenia, praca na zajęciach wyrównawczych z języka polskiego w małym gronie, stwarza możliwość wykorzystania innych niż na lekcji z całą klasą środków dydaktycznych. Zbiór liter alfabetu polskiego, pozostający w moich zasobach ze starych, nieużywanych gier dydaktycznych, znajduje kolejne zastosowania.

Tym razem wykorzystałam literki do ćwiczeń poświęconych częściom mowy.

Ćwiczenie pierwsze polegało na ułożeniu  z dostępnych liter jak największej liczby czasowników w dowolnej formie.
Uczniowie układali je przed sobą. Pracowaliśmy w parach rywalizujących ze sobą, dlatego nie mogliśmy ułożyć wyrazu do momentu, do którego nasz rywal tego nie zrobił. Nie jeden raz okazało się, że wykorzystał literę, która była nam niezbędna i znów trzeba było szukać innego słowa w pamięci. Każdy przykład na bieżąco był sprawdzony i wspólnie określaliśmy jego formę gramatyczną. Wprowadzenie elementu rywalizacji motywowało uczniów do zaangażowania i poszukiwania nowych rozwiązań. 

Ćwiczenie drugie polegało na wspólnym utworzeniu  krzyżówki, w której wszystkie hasła musiały być rzeczownikami. Uczniowie w parach tworzyli krzyżówkę, podejmując aktywność naprzemiennie. Towarzyszyło temu zadaniu wiele emocji, a na koniec zajęć czuli się zmęczeni. W grupie starszych uczniów ustaliliśmy, że hasła nie mogą się ze sobą stykać, żadnej z literek nie można dla siebie zatrzymać, nie można pozbawiać kolejki rywala. Wielokrotnie uczniowie zadawali pytania o zapis danego słowa, jeśli występowała w nim trudność ortograficzna. Hasła nie mogły się powtarzać. 

Zajęcia minęły bardzo szybko.  Uczniowie pracowali w ciszy, z wypiekami na twarzy. Czytali, układali z rozsypanki kolejne wyrazy, utrwalali zapis poprawny pod względem ortograficznym, powtarzali wiadomości o częściach mowy. Kiedy zadzwonił dzwonek, ociągali się przy opuszczaniu sali lekcyjnej.