Z nowym uczniem sam na sam, czyli o wyjściu z progu na pierwszej lekcji
Jutro czekają mnie pierwsze lekcje z uczniami, którzy realizują indywidualną ścieżkę kształcenia. Co więcej, udaję się do szkoły, w której pracowałam przed powstaniem gimnazjów.
Nowa (stara) szkoła, nieznani uczniowie, sale lekcyjne- nie wiem jak wyposażone, brak wiedzy o tym, czy uczniowie posiadają już podręczniki. WIELKA NIEWIADOMA.
Z tego powodu przygotowuję się do lekcji w taki sposób, jakby poza uczniem i mną niczego więcej w sali nie było.
Sprawy organizacyjne podam w pigułce. Ważniejsze jest dla mnie zbudowanie relacji z uczniem oraz zorientowanie się w jego umiejętnościach.
Dlatego przygotowałam na lekcje puzzle (pociętą na wiele elementów widokówkę).
Czego uczy układanie puzzli?
Na przykład wytrwałości w dążeniu do celu i koncentracji na zadaniu, bo jeśli się chce zobaczyć, co wyjdzie po złożeniu wszystkich elementów, trzeba się postarać. Ponadto puzzle ćwiczą precyzję ruchów i rozwijają spostrzegawczość. Przebywając z uczniem, będę miała okazję zaobserwować, jak radzi sobie z analizą i syntezą wzrokową.
Ułożony obrazek uczeń wklei do zeszytu- to będzie miejsce akcji.
Następnie narysuje/ wklei (do wyboru) jedną postać- to będzie bohater opowiadania. Warto mieć ze sobą przeczytane już gazety i dać możliwość wyboru postaci.
Potem uczeń przypisze tej postaci cechy charakteru według własnego uznania (minimum 10). Sposób ich wynotowania ani kolejność nie będą istotne. Chcąc zorientować się, czy uczeń rozpoznaje części mowy, możemy zasugerować, żeby były to przymiotniki.
Komentarze
Prześlij komentarz