Historia przyjęcia chrztu Polski, czyli jak wcieliliśmy się w role Mieszka i Dobrawy

Nasza znajomość przeszłości ludów zamieszkujących we wczesnym średniowieczu ziemie polskie jest bardzo ograniczona. Nasi przodkowie Słowianie nie znali pisma, a kronikarze średniowieczni przybywający do państwa Polan bądź pracujący na dworze pierwszych Piastów pozostawili w swych kronikach niewielkie wzmianki o początkach państwa i chrzcie Polski.

Mimo to, z tych szczątków informacji udaje się nam stworzyć obraz państwa pierwszego historycznego władcy Mieszka I, któremu zawdzięczamy chrzest Polski. 

Mieszko

Nazywam się Mieszko I i jestem pierwszym udokumentowanym władcą Polski. Za główny cel swojego panowania obrałem jednoczenie plemion w jedno mocne państwo.

Posiadam  swoje własne wojsko, które nazywam drużyną. Drużyna ta jest dosyć spora, bo liczy ok. 3000 pancernych. Jestem zobowiązany wspomnianą drużynę utrzymywać. Zapewniam jej pożywienie i schronienie. Buduję specjalnie dla nich grody, a ponieważ sam nie mam stałej siedziby, więc mieszkam w nich wymiennie.

Wybudowaliśmy więc gród w Gnieźnie, Poznaniu i Kaliszu.

Pieniądze na utrzymanie armii  pochodzą z podatków i wypraw wojennych.

Zacząłem bić pierwszą polską monetę, zwaną denarem Mieszka I, jednak miała ona głównie symboliczne znaczenie.

Po śmierci ojca Siemomysła, ok. 960 odziedziczyłem Wielkopolskę, ziemię łęczycką i sieradzką, Kujawy, Mazowsze. W pierwszych latach panowania doznałem niepowodzeń w walkach z najazdami Pomorzan i Wieletów.

W 965 sprzymierzyłem się z Czechami i poślubiłem księżniczkę czeską Dobrawę. Dzięki temu włączyłem swoje państwo w zachodni krąg kultury

chrześcijańskiej.

Myślę, że jestem sprawnym politykiem, utalentowanym wodzem i charyzmatycznym władcą. Potomni będą uważać mnie za faktycznego twórcę państwowości polskiej.

Dobrawa

Nazywam się Dobrawa i jestem córką księcia czeskiego Bolesława I Srogiego (Okrutnego), siostrą jego następcy, Bolesława II, oraz późniejszego świętego, patrona Czech, Wacława.

W wyniku splotu okoliczności politycznych zrodził się projekt przymierza polsko-czeskiego. Zabiegał o mnie polański książę Mieszko, uwikłany w konflikty z Wieletami. Negocjacje zakończyły się sukcesem, a przypieczętowaniem aliansu stało się nasze małżeństwo. Plan matrymonialny z moim udziałem zostaje powiązany z przedsięwzięciem o znacznie większej skali - ewangelizacją Polski, wprowadzającą ją do europejskiej wspólnoty państw chrześcijańskich.

Z tego powodu odmówiłam poślubienia księcia polskiego, jeśli nie przyjmie on jedynej słusznej wiary i nie zapozna się z obyczajami chrześcijańskimi.

W 965 roku  przybyłam do Mieszka, a w kolejnym książę przyjął chrzest. W 967 r. urodziłam  syna, nazwanego  na cześć dziadka Bolesławem. Został on późniejszym  królem  Polski - Bolesławem, zwanym Chrobrym. Moja córka Świętosława została królową szwedzką (żoną Eryka Zwycięskiego) i norweską, a później duńską.

Dzięki mnie stosunki polsko-czeskie układały się dobrze, a w  moim otoczeniu rozwijała się kultura i nauka łacińska.