Mowa nienawiści to nie tylko słowa

Mowa nienawiści kojarzy się uczniom ze słowami, które sprawiają komuś ból, przykrość, poniżają go, ośmieszają itp. Aby uświadomić gimnazjalistom, że to może być także obrazek, ilustracja, fotografia, posłużyłam się na zajęciach materiałem wizualnym.

Pracowaliśmy w losowo dobranych parach. 

Na początku zapytałam uczniów, czy widzieli obrazki, komiksy, rysunki, napisy na murach, ścianach, które obrażają innych. Określaliśmy adresatów mowy nienawiści, np. inny wygląd, odmienne poglądy, pochodzenie, przynależność do mniejszości narodowych, wyznawana religia.

Następnie pokazałam uczniom rysunki, które slużyły propagandzie niemieckiej w celu utrwalenia stereotypów. Każda para wybrała jeden, któremu wnikliwie się przyjrzała.

Oto wybrane wnioski:

"Sprawcami nienawiści są ludzie zazdrośni"

"Sprawcy chcą pokazać swoją wyższość nad innymi, udowodnić, że są lepsi"

"Osoby obrażane i poniżane mogą czuć się smutne, samotne, nielubiane"

"Ofiary mogą odczuwać niechęć do siebie, do życia i otoczenia. Towarzyszy im poczucie zagrożenia"

"Nękanie jest przestępstwem"

"Przedstawione sytuacje powielają stereotypy, krzywdzą innych"

"Osoby, które są obrażane i poniżane najczęściej są osamotnione"

"Sprawcy chcą widzieć bezradność tych osób", "chcą być popularni"

Zaniepokoiło mnie to, że większość uczniów lekceważyła ukazaną sytuację. To sygnał, że należy kontynuować tę problematykę i zaplanować cykl zajęć na godzinę wychowawczą.
Jeśli pomysł Ci się spodobał, masz pytania, wykorzystałeś /-aś go swojej pracy, zostaw wiadomość w komentarzu. To zmotywuje mnie do dalszej kreatywności i zachęci do dzielenia się swoim doświadczeniem.