Czego oko nie widziało, czego ucho nie słyszało, czyli nic się u nas nie marnuje

Tydzień Języka Polskiego stał się dla nas okazją do konstruktywnej destrukcji. Zbędne, stare, przeznaczone na makulaturę książki, przybory do rysowania, malowania, głowa pełna pomysłów i odwaga do tworzenia nowego- to gwarancja niepowtarzalnej lekcji.


Postawiłam uczniów w nowej sytuacji, wymagającej uważnego cichego czytania ze zrozumieniem, aby z wybranych słów stworzyć nowy tekst, nową jakość, nową historię, przemyślenia, poezję itp.











Czytając uważnie, wybierali z potoku słów wyrazy w celu poukładania ich na nowo, np. stworzenia kolejnego dzieła, jego kontynuacji, wybranego środka stylistycznego.



Wymagało to od nich wielokrotnego czytania tekstu i poszukiwania słów przydatnych do tworzenia nowego.



Pozostawiłam uczniom dowolność tematyczną i wyboru formy.

 

Z efektów pracy byli bardzo zadowoleni, choć zadanie okazało się nie lada wyzwaniem.

Każdy z nich miał inną kartkę "umierającej książki", a zatem innym magazynem słów operował. Nie było więc powodu, aby zaglądać do siebie, zadawać rozpraszające pytania, przeszkadzać w działaniu.

Efekty swojej działalności lekcyjnej prezentowali na tablicy i z zaciekawieniem czytali/ oglądali prace rówieśników.



Jakie umiejętności ćwiczyliśmy?

• Wyszukiwanie w tekście potrzebnych informacji
• Porządkowanie informacji w zależności od ich funkcji w przekazie
• Rozróżnianie normy językowej wzorcowej oraz użytkowej, stosowanie się do nich
• Gromadzenie i porządkowanie materiału rzeczowego potrzebnego do tworzenia nowej wypowiedzi
• Wykonywanie przekształcenia na tekście cudzym
• Odczytanie tekstów poprzez przekład intersemiotyczny

Uczniowie koncentrowali się na słowie, uważnie czytali teksty i zastanawiali się nad ich przekazem. Pracowali z wielkim zaangażowaniem. Zadawali liczne pytania. Wykazywali się umiejętnościami językowymi i interpunkcyjnymi.

Warto wracać do tej aktywności.