O odwadze i akceptacji w obliczu śmierci- stacje zadaniowe do lektury ,,Oskar i pani Róża"
Lektura "Oskar i pani Róża" Érica-Emmanuela Schmitta to nie tylko wzruszająca opowieść o chłopcu zmagającym się z chorobą, ale także doskonała okazja do podjęcia trudnych, lecz ważnych rozmów o śmierci. Wspólne czytanie tej książki może stać się punktem wyjścia do refleksji nad życiem, umieraniem i tym, co naprawdę ważne.
Dlaczego warto rozmawiać o śmierci?
Akceptacja nieuniknionego: Śmierć jest naturalną częścią życia, a rozmowy na ten temat pomagają oswoić lęki i zrozumieć, że jest to coś, co dotyczy każdego z nas.
Wsparcie emocjonalne: Dzieląc się swoimi przemyśleniami i uczuciami, możemy lepiej wspierać się nawzajem w trudnych chwilach. Rozmowy o śmierci mogą pomóc w budowaniu więzi i zrozumienia między bliskimi.
Refleksja nad życiem: Książka pokazuje, jak ważne jest docenianie każdej chwili i czerpanie radości z małych rzeczy. Rozmowy o śmierci mogą skłonić nas do zastanowienia się nad tym, co naprawdę liczy się w życiu.
Rozwój duchowy: Dla wielu osób rozmowy o śmierci są również okazją do refleksji nad duchowością i wiarą. W przypadku Oskara, pisanie listów do Pana Boga pomogło mu znaleźć spokój i poczucie sensu.
Jak rozmawiać o śmierci?
Z szacunkiem i empatią: Ważne jest, aby podejść do tematu z delikatnością i zrozumieniem, szanując uczucia i przekonania innych.
Otwartość: Zachęcajmy do dzielenia się swoimi myślami i uczuciami, nie oceniając i nie krytykując.
Wsparcie: Bądźmy gotowi do wsparcia emocjonalnego i słuchania, gdy ktoś potrzebuje się uzewnętrznić.
Lektura "Oskar i pani Róża" to nie tylko piękna opowieść, ale także cenny pretekst do podjęcia ważnych rozmów, które mogą wzbogacić nasze życie i relacje z innymi.
Stacje zadaniowe na lekcji poświęconej powieści ,,Oskar i pani Róża " to świetny sposób na połączenie przyjemnego z pożytecznym. Analizowanie, interpretowanie, cytowanie utworu to umiejętności, która pozwalają uczniom nie tylko lepiej zrozumieć dzieła literackie, ale także rozwijać myślenie krytyczne i wrażliwość na język. Czytelnicy książki doświadczą kontaktu z chorobą i śmiercią. Oswoją się z tematem tabu i nauczą rozmawiać o tym, co nieuniknione.
Uwaga! Zadania można też wykorzystać jako karty pracy na poszczególne lekcje. Jest ich 8.
Polecam :)
Jeśli moja twórczość, pomysły na zajęcia,materiały na lekcje przypadły Ci do gustu, korzystasz z nich i zastanawiasz się, w jaki sposób wyrazić wdzięczność albo mnie wesprzeć, zaproś mnie na kawę.
Na portalu społecznościowym Facebook znajdziesz stronę bloga. Link zamieszczam poniżej.
Jeśli masz do mnie pytanie, nie wahaj się, napisz. Z pewnością odpiszę w wolnym czasie.
wiolicz@op.pl
Zawsze jestem gotowa do współpracy na rzecz edukacji.
Komentarze
Prześlij komentarz