Przyglądam się życiu innych kobiet i dostrzegam własne odbicie w małych formach dramatycznych
"Doznawać uczuć, kochać, cierpieć, poświęcać się będzie zawsze istotą życia kobiet"- twierdził
Honore de Balzac, a ja się z nim zgadzam.
Honore de Balzac, a ja się z nim zgadzam.
Kobieta jest więc intrygującą bohaterką, co postanowiłam dowieść na lekcji języka polskiego w klasie trzeciej gimnazjum.
Zmodyfikowałam pomysł na lekcję okolicznościową zamieszczoną TUTAJ.
Uczniowie pracowali w grupach, bo taką formę pracy uwielbiają. Wykorzystam
kostki story cubes, kolorowe długopisy/ pisaki, przygotowane i
wydrukowane fotografie kobiet. Uczniowie
korzystali ze słowniczka ortograficznego w celu uniknięcia błędów w
redagowanej przez siebie pracy.
Zespoły dobrałam losowo. ( Na moim blogu wielokrotnie pisałam o tym, jakie stosuję metody podziału uczniów na grupy)
Uczniowie rzucali kostkami opowieści i fotografowali wylosowany układ obrazków. Poinformowałam o tym, że wytworem ich pracy będzie krótka forma dramatyczna.
W związku z tym podczas realizacji zadania uczniowie wskazywali elementy dramatu takie jak: akt, scena, tekst główny, tekst poboczny, monolog, dialog.
Dokonywali starannej redakcji tekstu napisanego ręcznie i na komputerze. Umiejętnie formatowali tekst, dobierali rodzaj czcionki według rozmiaru i kształtu, stosowali właściwe odstępy, wyznaczali marginesy i justowali tekst, dokonując jego korekty i jednocześnie kontrolując autokorektę. Poprawiali ewentualne błędy językowe, ortograficzne oraz interpunkcyjne.
Dokonywali starannej redakcji tekstu napisanego ręcznie i na komputerze. Umiejętnie formatowali tekst, dobierali rodzaj czcionki według rozmiaru i kształtu, stosowali właściwe odstępy, wyznaczali marginesy i justowali tekst, dokonując jego korekty i jednocześnie kontrolując autokorektę. Poprawiali ewentualne błędy językowe, ortograficzne oraz interpunkcyjne.
Wspólnie ustaliliśmy kolorystykę zapisu poszczególnych części.
Kolor zielony
|
Tekst poboczny
|
Kolor niebieski
|
Akty i sceny
|
Kolor czarny
|
Tekst główny
|
Kolor czerwony
|
Tytuł
|
Następnie zachęciłam uczniów do rozmowy o tym, jaki mają pomysł na kreację bohaterki. Dopiero wówczas dokonywali wyboru fotografii przygotowanej przeze mnie.
Czekali na ten moment w napięciu, ponieważ zdjęcia się nie powtarzały. Zdarzyło się też tak, że pod wpływem fotografii uczniowie zmienili koncepcję pracy.
Potem tworzyli małe formy dramatyczne, które zaprezentuję w innym wpisie blogowym.
Komentarze
Prześlij komentarz