Julia posiadaczką “Łabędziego Pióra”

14 listopada 2018 r. w Kawiarni Artystycznej Barlineckiego Ośrodka Kultury odbyło się wręczenie nagród w Konkursie Literackim im. Romany Kaszczyc  "O Łabędzie Pióro".

Celem konkursu było zachęcenie do twórczych poszukiwań artystycznych oraz prezentacja twórczości własnej uczestników konkursu.

Komisja konkursowa, oceniając nadesłane prace, brała pod uwagę indywidualizm i oryginalność ujęcia tematu oraz poprawność stylistyczną.

Jury powołane przez organizatora przyznało wyróżnienie uczennicy klasy 3c- Julii Rosołowskiej w kategorii poezja.

Oto prace Julii:

Czekając

Dzień- nie wiem który.

Godzina- zbyt wczesna.

W powietrzu unosi się przezroczystość.

Podobna do moich uczuć.

Bezbarwna i pozbawiona chęci

do czegokolwiek.

Sen uciekł z mojej pamięci.

Czekam na dzień kolejny,

bo o jeden bliżej do końca.

W tym miejscu istnieć przeklętym,

by móc kiedyś ujrzeć znów słońce.

Zima

Zimą zziębnięte dłonie nie są niczym nadzwyczajnym.

Popękane usta codziennością.

Zima jest czasem pozornie nieczułym.

A kto z was widział choć raz

Jak piękne są gwiazdy w granacie?

Jak czule patrzą na księżyc.

Czekają, aż chłodne dni miną,

lecz księżyc nie patrzy na gwiazdy.

Księżyc zachwyca się zimą.

Taniec Bażanta

Błądziła śmierć przez cmentarz,

szukając dusz do dotknięcia,

bo gdy czegokolwiek się tknęła,

cokolwiek kopało w kalendarz.

Nikła dusza,

ciało umierało.

Z ciemności wyłonił się bażant

I zaczął drwić z marzanny,

że zdrowe mu niepotrzebne

i że nie boi się Panny.

I tańczył przed nią i tarzał,

i w tańcu tak się zatracił,

że nie zauważył nawet,

że równowagę stracił

i otarł się głupi ptak

o żywej zjawy ramię

i nagle wszystko ucichło.

Wiatr przerwał szalony taniec.

Cmentarz wydał się pusty.

Szeptało jedynie licho,

a ptak opadł na ziemię

muśnięty przez śmierci ramię.

Uśmiech

Kim jesteś?

Dlaczego tu stoisz i się uśmiechasz?

Tak zwyczajnie i szczerze.

Czy to na pewno do mnie?

A może ktoś stoi obok

Z rozwartymi rękoma

I czeka aż podejdziesz.

Czy naprawdę stoisz

ze mną tu samotnie?

Czy też patrzysz ukradkiem

Jak strach w burzy moknie?

Może masz coś dla mnie

Innego niż uśmiech?

Lepiej, więc poczekam,

aż ciekawość uśnie.

Życzę Julii wielu inspiracji twórczych i sukcesów poetyckich.