O czym pisaliśmy w listach do Arkadego Fiedlera?
Szkolny konkurs „Ludzie listy piszą” dobiegł końca. 22 uczniów zdecydowało się napisać do patrona szkoły- Arkadego Fiedlera, dzieląc się swoimi wrażeniami i przemyśleniami po przeczytanej lekturze szkolnej.
Nadawcy listów zdecydowali się
na „Małego Księcia”, dostrzegając podobieństwa w obu postaciach.
Wybór zwycięzcy nie był łatwy,
ale o ostatecznym werdykcie zdecydowała refleksyjność listu.
Nagrodę w konkursie otrzymała Kinga Bar z klasy 3B, której przemyślenia
okazały się bardzo dojrzałe.
Gratuluję wszystkim uczestnikom
konkursu i zapraszam do lektury wybranych fragmentów:
„…najciekawszym miejscem była
Ziemia, a lis (…) stał się moją ulubioną postacią. Trochę się z nim nawet
utożsamiam! Jego lęk przed oswojeniem jest mi znajomy. Pan też się tego boi?”
„…trafił do Króla. Był to
człowiek pragnący rządzić innymi, jednakże nie miał kim. To obraz ludzi, którzy
za wszelką cenę chcą być przywódcami, prawda? Oni też zwykle są sami.”
„Mały Książę pokazał mi, czym
jest i na czym polega przyjaźń. Według niego to wielki skarb, polegający na
silnej więzi pomiędzy osobami… Istotne jest też odkrycie samego siebie oraz
swoich wartości. Bohater dał do zrozumienia, że w życiu nie liczą się liczby/ pieniądze,
ale dom, rodzina, miłość i przyjaźń. Starał się udowodnić, że rzeczy, które
potrzebujemy, są tak naprawdę blisko nas, tylko należy je odkryć i docenić.”
„Bohater poznaje wielu ludzi i
przekonuje się, jacy są samotni… Najbardziej w pamięci utkwiła mi rozmowa
bohatera z lisem o przyjaźni. Uświadomiłam sobie, że takich prawdziwych
przyjaciół do końca życia mam niewielu. Tak naprawdę część znajomych nie szuka
przyjaźni. Mili są tylko wtedy, kiedy czegoś potrzebują.”
„Wyjątkowość książki polega na
tym, że czytanie możemy rozpocząć od dowolnego fragmentu, a i tak dowiemy się o
przyjaźni i miłości więcej niż z innych książek.”
„Do tej pory nie spotkałam innego
utworu, który o tych najważniejszych dla człowieka uczuciach opowiadałby w tak
prosty i ciepły sposób.”
„W każdej historii przeżytej przez
bohatera znajdowałam coś nowego i interesującego, bo „Mały Książę” jest
niewyczerpaną skarbnicą sentencji, metafor o miłości i przyjaźni”.
„Tak jak bohater pielęgnował
małą, bezbronną różę, tak w życiu trzeba troszczyć się o drugą osobę, by miłość
rozkwitła prawdziwym blaskiem.”
Komentarze
Prześlij komentarz